Je moet niet harder blaffen dan dat de hond groot is maar wanneer je nu pas tot de vaststelling komt dat het festival  / concert seizoen op gang getrapt wordt ben je heus al een tijdje alle voeling kwijt met het roots / blues gebeuren. Een blik op de Rootsville aanwezigheden / previous concertreviews van de voorbije maanden  leert je dat de organisatoren in de Lage Landen niet stilzitten in tegenstelling met sommigen die enkel wakker schieten als het tot hun doordringt dat er voor een plaatsje op de guestlists van de grote festivals toch wel enige aktiviteit vereist is. Gelukkig blijft hun huidige aktieradius beperkt tot achter de camera en voor het podium.....  Wiens aanwezigheid 'op' het podium wel nog steeds tot de verbeelding spreekt is onze goede vriend Eric Bibb die ondertussen met "Booker's Guitar" ook al aan zijn zestiende album toe is. De man uit New York kreeg een tijdje geleden van een fan het onwaarschijnlijke aanbod om Bukka White's  "Holy Relic" National steel guitar eventjes onder handen te nemen .....het resultaat is verbluffend  want  "Booker's Guitar"- in a brown leather case with green velvet linin' - got a story to tell of hard - earned hope an unshed tears , of boxcas an' scars, moonshine an' beer. "Booker Guitar's" rings like a bell, it's gonna keep on ringin' for a thousand years ! Eric Bibb kruipt een uurtje in de rol die hem op het lijf geschreven is ....I am the preacher - shoutin' out the news, I am the juke joint stomper - playin the blues ....en die van ondergetekende 100 % gelijk krijgt als hij besluit .... I am the champion -on the finish line ! De song "Flood Water" met een sublieme Grant Dermody on chromatic harmonica - heeft een introotje dat mij eventjes aan de televisieserie Baantjer doet denken  maar vervolgens op een schitterende wijze herinneringen ophaalt aan the catastrophic Mississippi Flood of 1927en invloeden van Howlin' Wolf, Skip James and even ngoni music from Mali aanwendt.

" Walking Blues again"  .....long before the blues became a global entertainment industry it was the wordless moan, a survival tool for folks coping with the oppressive cruelties of racism and economic exploitation .....Eric Bibb blijft één van mijn favoriete  Afro - Amerikanen die de geschiedenis van het country / Delta / blueswereldje nog steeds voluit koesteren ...Blind Lemon's on the phonograph ("Sunrise Blues") , de klassieker "Wayfaring Stranger" - die wellicht in deze uitvoering niet meer te overtrefen is -   Blind Willie Johnson's "Nobody's Fault But Mine" with Grant Dermody on harmonica -  Fats Domino , Professor Longhair, long live the music of N'awlins ("Rocking Chair" ) zijn daar excellente voorbeelden van. Bibb's  eigen  river of songs :   "New Home, "One Soul to Save",de up - tempo's  "Turning Pages" "Tell Riley"  en de (h)eerlijke waarheid "A Good Woman will make the difference between failure an' victory " laten mijn  hoop op een spoedige Bib's doortocht door de Lage Landen  huizenhoog toenemen .
"Everyday's Been Sunday" with the "A - Z blues" van Eric Bibb .....Austin, Albuquerque, Atlanta, Boston to Baton Rouge, Cincinnati, Chattanooga, Detroit Dallas, Denver ....BRBF Peer (B) playin the blues ??? (SWA)

Ps : Er werd bijzonder veel aandacht geschonken aan de lay - out en het verschaffen van info op deze must have cd, uiteraard één van de  handelsmerken  van Philippe Langlois & the Dixiefrog family, en dat is in deze tijden van voornamelijk downloaden en kopiëren een hemelse verademing.